انحراف بینی، وقتی بینی منحرف می‌شود

تیغه بینی یا سپتوم دیواره وسط بینی است که دو سمت راست و چپ بینی را از هم جدا می‌کند. این دیواره از ترکیبات سفتی تشکیل شده اما در عین حال قابل انعطاف است و رگ‌های خونی زیادی نیز دارد. در حالت نرمال، این لایه باید در وسط قرار گرفته و سمت چپ و راست بینی با هم برابر باشند. در ۸۰ درصد افراد سپتوم اندکی انحراف دارد اما با این وجود هیچ مشکلی ایجاد نمی‌شود. اگر این انحراف بیشتر از حد متوسط باشد فرد دارای انحراف تیغه بینی است.

وقتی فرد انحراف بینی دارد، یک سمت بینی او از سمت دیگر پهن‌تر و طرف دیگر کمی باریک‌تر است. این حالت جریان هوا را در داخل بینی تغییر می‌دهد و اغلب یک سمت بینی مسدود می‌شود. گاهی نیز دهانه سینوس‌ها در اثر انحراف بینی بسته می‌شوند و فرد به عفونت سینوس (سینوزیت) مبتلا می‌شود. سینوزیت برای مدت طولانی فرد را درگیر می‌کند و حتی بعد از بهبودی نیز وی به‌طور مکرر بیمار می‌شود. تغییر جریان هوای داخل بینی نیز مشکلاتی برای فرد ایجاد می‌کند؛ از جمله خشکی یا ترک‌خوردگی تیغه بینی که باعث خونریزی‌های مکرر از بینی می‌شود.

گاهی انحراف بینی یک مشکل مادرزادی است که فرد با آن به دنیا می‌آید. گاهی در زمان تولد بینی آسیب‌ می‌بیند و انحراف پیدا می‌کند. بعد از تولد نیز برخی صدمات باعث انحراف بینی می‌شوند؛ ممکن است فرد متوجه این آسیب نشود و زمان آن را به خاطر نیاورد. این‌گونه‌ آسیب‌ها اغلب با ضربه به یک سمت بینی هنگام ورزش، بازی یا تصادف ایجاد می‌شوند.

علائم

علائم انحراف بینی شامل موارد زیر است:

• گرفتگی یک یا هر دو سوراخ بینی
• تجمع خلط در یک سمت بینی
• خونریزی‌های مکرر
• سینوزیت‌های پی‌درپی
• سردرد، صورت درد و ترشحات بینی
• تنفس پر سر و صدا هنگام خواب در نوزادان و کودکان خردسال

گاهی اوقات علائم انحراف بینی تنها در هنگام سرماخوردگی وجود دارند؛ زیرا عفونت باعث تورم بینی می‌شود و مشکلات جریان خون را بدتر می‌کند. وقتی سرماخوردگی برطرف شد علائم نیز از بین می‌روند.

درمان

اگر انحراف بینی دارید باید عمل سپتوپلاستی (Septoplasty) انجام دهید. جراح تیغه بینی را به محل طبیعی خود بازمی‌گرداند. گاهی اوقات همزمان با سپتوپلاستی، عمل زیبایی بینی (رینوپلاستی) نیز انجام می‌شود. به این نوع جراحی سپتورینوپلاستی گفته می‌شود.

اگر کودک شما انحراف بینی دارد برای انجام جراحی صبر کنید تا دوره رشد او کامل شود. این جراحی تا قبل از ۱۵ یا ۱۶ سالگی انجام نمی‌شود؛ در مورد پسرها دوره رشد کمی دیرتر به پایان می‌رسد.